مردم اغلب محصولات نمادین را برای ساختن و بیان مفهوم خود به دست می آورند.
به عبارت دیگر، معانی نمادین را می توان از طریق مصرف و ارائه خود متجلی کرد; فاکتور فروش این فرآیند مصرفی و خلقی به عنوان “پروژه خودآفرینی” (Wattansuwan، 2005) یا “پروژه نمادین” (Thompson, 1995) توصیف شده است.
به عنوان مثال، پوشندگان می توانند معنای شی و تصویر شخصی خود را با ترکیب و تطبیق اقلام مختلف لباس تغییر دهند،
یا می توانند تصویر نمادین لباس را با پوشیدن متفاوت یا غیر متعارف آن دستکاری کنند.
پوشیدن شلوار آویزان و کفشهای کتانی تست بارداری با گلاب بدون بند ممکن است تصویری سرکش را به تصویر بکشد یا معانی منفی آشکار کند، زیرا این نوع لباسها از لباس مردانه زندان الگوبرداری شدهاند و اغلب با فرهنگ گانگستری مرتبط هستند.

منطقی است که بگوییم نحوه لباس پوشیدن یا هماهنگ کردن کمد مانتو چرم دخترانه افراد ممکن است تأثیر زیادی بر برداشتها، برداشتها و تفسیرهای ناظران بگذارد – و در بسیاری از موارد، این مسئله این نیست که چه لباسهایی میپوشند، بلکه نحوه پوشیدن آنها مطرح است.
ظاهر محصول، سبک و ویژگیهای طراحی ظاهر بصری یک محصول اولین عنصری است که با مصرفکنندگان ارتباط برقرار میکند و یک عامل تعیینکننده کلیدی در تصمیم خرید و رضایت است (Bloch et al., 2003; Hollins and Pugh, 1990).
بسیاری از مطالعات (به عنوان مثال، داور و پارکر، 1994) نشان می دهد که مصرف کنندگان هودی دخترانه ممکن است یک تصور ایجاد کنند.
در مورد ارزش های سودمند، مزایای روانی و کیفیت درک شده یک محصول بر اساس ظاهر بصری آن.
به عبارت دیگر، ظاهر محصول میتواند معانی و ارزشهای نمادین متعدد یا مجموعهای از آن را هم برای کاربران و هم برای بینندگان ارائه دهد. همانطور که واتناسووان (2005، ص 181) اظهار داشت
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.